Ya Jeevan Aaple Sarth Kara Re Lyrics - Lokmanya Ek Yug Purush(Ajit-Sameer).

yaa jiwan apale saarth karaa re 
raashtrabhakti nihswaarth karaa re 
ekajutine kaary karaa yaa deshaache 
yaa saathi banaa an saarth karaa re, maatribhumi hi aj pukaare 
jaagrit houn knkan baandhu diwasaraatr jaganyaache
maatechyaa paayaashi he arpan praanaanche 
feduyaa rrian amhaa haa janm laabhalaa tyaache 
gheu he brid haati asetusindhu naw hindustaanaache 

bhiti n amhaa hyaa wajr muthhinni kaatal bhedu 
simaa n kuthhali hunkaar asaa gaganaalaa chhedu 
thhaam nishchay haa durdamy amuchi ichchhaashakti
hriday polaadi naa sodi kadhi raashtrabhakti
maatechyaa paayaashi he arpan praanaanche 
feduyaa rrian amhaa haa janm laabhalaa tyaache 
gheu he brid haati asetusindhu naw hindustaanaache 

janm haa maajhaa hoi saarth saachaa, mukt maataa hotaa 
he ekachi maajhe dhyey ataa raashtr ase ghadawaawe
he bhaaratabhu tujasaathhi ataa jiwan arpaawe

jyot jnjaanaachi sfulling manaache petun uthhale 
swaabhimaanaache he kund manaache mag dhagadhagale 
shrinkhalaa todi he daasy ataa naa saahi konaa
desh haa amuchaa swaatntryaachaa amuchaa baanaa
maatechyaa paayaashi he arpan praanaanche 
feduyaa rrian amhaa haa janm laabhalaa tyaache 
gheu he brid haati asetusindhu naw hindustaanaache

या जीवन आपले सार्थ करा रे 
राष्ट्रभक्ती निःस्वार्थ करा रे 
एकजुटीने कार्य करा या देशाचे 
या साथी बना अन सार्थ करा रे, मातृभूमी ही आज पुकारे 
जागृत होऊन कंकण बांधू दिवसरात्र जगण्याचे
मातेच्या पायाशी हे अर्पण प्राणांचे 
फेडूया ऋण आम्हा हा जन्म लाभला त्याचे 
घेऊ हे ब्रीद हाती आसेतुसिंधू नव हिंदुस्तानाचे 

भीती न आम्हा ह्या वज्र मुठींनी कातळ भेदू 
सीमा न कुठली हुंकार असा गगनाला छेदू 
ठाम निश्चय हा दुर्दम्य आमुची इच्छाशक्ती
हृदय पोलादी ना सोडी कधी राष्ट्रभक्ती
मातेच्या पायाशी हे अर्पण प्राणांचे 
फेडूया ऋण आम्हा हा जन्म लाभला त्याचे 
घेऊ हे ब्रीद हाती आसेतुसिंधू नव हिंदुस्तानाचे 

जन्म हा माझा होई सार्थ साचा, मुक्त माता होता 
हे एकची माझे ध्येय आता राष्ट्र असे घडवावे
हे भारतभू तुजसाठी आता जीवन अर्पावे

ज्योत ज्ञानाची स्फुल्लिंग मनाचे पेटून उठले 
स्वाभिमानाचे हे कुंड मनाचे मग धगधगले 
शृंखला तोडी हे दास्य आता ना साही कोणा
देश हा अमुचा स्वातंत्र्याचा अमुचा बाणा
मातेच्या पायाशी हे अर्पण प्राणांचे 
फेडूया ऋण आम्हा हा जन्म लाभला त्याचे 
घेऊ हे ब्रीद हाती आसेतुसिंधू नव हिंदुस्तानाचे